Een Interview Met NeuroSight

In deze aflevering van Zamnesia Talks praten we met Arda en Ivan van NeuroSight, een ngo die zich richt op schadebeperking omtrent drugs. De volledige aflevering vindt je hieronder en is bovendien te vinden op Spotify.

Dit artikel is een korte samenvatting van enkele van de belangrijkste punten van het gesprek.

Wat is NeuroSight?

NeuroSight is een ngo die zich richt op drugsgebruik en in de woorden van de makers: “organisaties helpt bij het navigeren door schadebeperking door middel van beleid, onderzoek en onderwijs”. De organisatie bestaat uit drie personen:

• Arda Ozcubukcu is beleidsonderzoeker met een achtergrond in neurowetenschap. Daarnaast is hij ook communicatieassistent bij Clerkenwell Health en Business Development Executive bij Drugs and Me (de zusterorganisatie van NeuroSight).
• Ivan Ezquerra-Romano is onderzoeker in de neurowetenschap en het onderwijs. Hij ontwikkelt momenteel een AI-model die directe ondersteuning moet bieden bij drugsgerelateerde vragen. Hij is medeoprichter en directeur van Drugs and Me.
• Paul North is criminoloog, verslavingsspecialist en directeur bij Volteface, een toonaangevende organisatie die werkt aan de hervorming van het drugsbeleid.

Wat doet NeuroSight?

NeuroSight wil organisaties voorzien van de nodige kennis en hulpmiddelen, en tegelijkertijd de schade beperken die door drugsgebruik veroorzaakt wordt. Denk bijvoorbeeld aan samenwerking met Amerikaanse universiteiten, om meer inzicht te bieden in hoe ze met drugsgebruik om moeten gaan. Ze hopen dat “organisaties hun drugsbeleid zullen veranderen van ‘zero-tolerance’ naar ‘schadebeperking’”.

Is drugswetgeving toe aan een hervorming?

De tijd lijkt rijpt voor een soepelere en aangepaste drugswetgeving. Dat betekent niet per se dat alle drugs moeten worden gedecriminaliseerd. Wel lijkt het erop dat een beter geïnformeerde en inzichtelijke benadering van de drugswetgeving verreikende consequenties kan hebben.

Een van de problemen van de huidige wetgeving is dat verschillende soorten drugs op één hoop worden gegooid door ze in categorieën te plaatsen die ons eigenlijk weinig vertellen over de drugs zelf. Zo wordt bijvoorbeeld psilocybine (magic mushrooms) in Groot-Brittannië geclassificeerd als ‘Schedule 1’. Dit betekent dat het in dezelfde juridische categorie als heroïne en crack-cocaïne zit. Doordat psilocybine zeer waarschijnlijk een aantal therapeutische toepassingen lijkt te hebben en extreem veilig is, is dit op zijn zachtst gezegd opmerkelijk te noemen. Dit is slechts één voorbeeld dat goed illustreert hoe achterhaald het huidige drugsbeleid soms is.

En zelfs waar het drugsbeleid op de gevaren van een drug lijkt afgestemd, kun je nog steeds grote vraagtekens plaatsen. Heeft de strafwetgeving die momenteel in het grootste deel van de wereld wordt gehanteerd, enige positieve impact op het gebied van schadebeperking? Er is meer dan genoeg bewijs dat erop wijst dat de strikte criminalisering van drugs ertoe leidt dat mensen op gevaarlijkere manieren drugs gaan gebruiken. Bovendien zorgt het ervoor dat mensen bang zijn om hulp te zoeken en door strafrechtelijke vervolging makkelijk in een vicieuze cirkel van verslaving en misdaad terecht kunnen komen.

Welke gevolgen zou een vernieuwde drugswetgeving kunnen hebben?

Een meer meelevende en empathische drugswetgeving zou regeringen kunnen helpen de gevolgen van drugsmisbruik serieus aan te pakken, in plaats van alleen maar “keihard op te treden tegen (de georganiseerde) misdaad”.

In de eerste plaats zou een vernieuwde drugswetgeving de gebruikers ten goede komen. Dit geldt zowel voor recreatieve gebruikers die op verantwoorde wijze drugs gebruiken als mensen die aan verslaving lijden.

Afhankelijk van hoe soepel de wetgeving wordt gemaakt en welke drugs gelegaliseerd worden, kunnen er nieuwe industrieën ontstaan die banen en belastinginkomsten opleveren. De Verenigde Staten laten duidelijk zien dat wanneer een voorheen illegale drug gelegaliseerd wordt (zoals in het geval van wiet), dit een complete industrie op gang kan brengen. En dat is weer goed voor de economie.

Zelfs als drugs alleen maar worden gedecriminaliseerd, kan de duistere kant van drugsgerelateerde criminaliteit makkelijker worden aangepakt. Wanneer mensen bijvoorbeeld hun eigen wiet mogen telen, zijn ze niet langer afhankelijk van criminele organisaties.

Kortom, er zijn genoeg goede argumenten voor een nieuwe drugswetgeving!

Wat is de beste manier om schade door drugsgebruik te beperken?

Heel simpel: kennis. Adequate kennis en onderwijs zijn van essentieel om schade te beperken. Er zijn verschillende lagen waarop dit van toepassing is.

Ten eerste de gebruiker. Degene die drugs gebruikt, loopt aanzienlijk minder risico als hij of zij bekend is met het middel, wat de werkelijke effecten van de drug zijn, hoe verschillende drugs interacties met elkaar aangaan en wat een veilige manier is om een drug te gebruiken. Wat betreft de individuele gebruiker staan kennis en inzicht dus centraal.

Sinds de opkomst van het internet vonden drugsgebruikers hun informatie voornamelijk op forums, waar in zeer meelevende en geïnformeerde gemeenschappen kennis werd gedeeld. Het succes van deze forums staat in groot contrast met scholen en overheidsorganisaties die er voortdurend niet in slagen enige betekenisvolle drugsvoorlichting te bieden.

Dit brengt ons op de tweede laag, namelijk die van de instituties. Scholen, universiteiten, werkomgevingen en andere instellingen kunnen allemaal bijdragen aan het verminderen van drugsgerelateerde schade, wanneer hun werknemers goede drugsvoorlichting ontvangen. Dat betekent niet direct dat je over een schat aan informatie moet beschikken over hoe drugs werken, maar eerder dat je de tekenen van drugsmisbruik kunt herkennen. Bovendien is het zaak dat je een empathische houding tegenover deze kwesties moet hebben, in plaats van een veroordelende houding.

Kortom, hoe meer kennis we op maatschappelijk en globaal niveau hebben, hoe beter we drugsgerelateerde schade kunnen bestrijden. Het feit dat veel drugs illegaal zijn maakt het lastig om goed klinisch onderzoek uit te voeren, zodat we de effecten en toepassingen ervan begrijpen. Dit betekent dat we niet weten hoe ze praktisch kunnen worden ingezet en het vaak ontbreekt aan essentiële informatie over hoe drugs werken, en hoe ze wel of niet schade kunnen aanrichten.

Ontbrekende gegevens uit drugsonderzoeken

Een goed voorbeeld daarvan is dat we eigenlijk maar weinig weten over hoe drugs verschillende mensen beïnvloeden in verschillende stadia van hun leven. We weten dat drugs bepaalde effecten hebben, maar daarmee hebben we maar een zeer beperkt inzicht in de werkelijke potentie.

Recent bewijs wijst erop dat bepaalde drugs verschillende effecten op vrouwen kunnen hebben, afhankelijk van waar ze zich in hun menstruatiecyclus bevinden. Er wordt aangenomen dat dit te wijten is aan verschillende hormoonspiegels, die ervoor zorgen dat drugs hun effecten op een andere manier uitoefenen. Het is essentieel dat we dit soort dingen gaan begrijpen als we een beter beeld willen krijgen van wat veilig drugsgebruik is.

Wat als zou blijken dat bepaalde drugs veilig zijn voor vrouwen als ze niet menstrueren, maar veel gevaarlijker zijn tijdens de menstruatie? Als we dit weten, krijgen mensen veel meer keuzevrijheid en controle over de manier waarop ze drugs gebruiken. Op termijn kan dit leiden tot minder sterfgevallen.

De potentie van psychedelica in de geneeskunde

We weten dat psychedelische drugs enorme potentie hebben bij de behandeling van psychische stoornissen, bijvoorbeeld PTSS, depressie en angst. Psychedelica en ketamine kunnen mogelijk oplossingen bieden waar bestaande behandelingen tekortschieten.

Het begint er sterk op te lijken dat psychedelica uiteindelijk nieuwe en effectieve behandelingen kunnen worden. Belangrijk is dat we voorzichtig te werk gaan en ons niet laten meeslepen door de hype. Ketamine is bijvoorbeeld een zeer populair ‘psychedelisch’ medicijn, wat inmiddels in meerdere landen wordt gebruikt om depressies te behandelen. Daarbij is het belangrijk om te onthouden dat we nog steeds niet precies weten hoe het effect van ketamine tot stand komt, maar wel dat het verslavend en schadelijk kan zijn.

Dit geeft maar aan dat we niet zomaar moeten aannemen dat alles rozengeur en maneschijn is. Ondanks dat mensen zich ervan bewust worden dat bepaalde drugs meer nut kunnen hebben dan eerder werd gedacht, moeten we nooit onze ogen sluiten voor de risico’s.

NeuroSight: een nieuwe blik op drugs

NeuroSight is een dynamische organisatie, waarvan de oprichters oprecht gepassioneerd en medelevend zijn in hun werk. Ze geloven in een maatschappij waarin individuen, organisaties en overheden een beter geïnformeerde en intelligentere benadering van drugsgebruik kunnen hanteren. Dit moet op termijn leiden tot minder schade en betere ervaringen.

Vond je dit interview leuk en wil je graag meer weten? Luister dan naar de volledige aflevering en bezoek de website van NeuroSight.

Max Sargent

Max schrijft al meer dan tien jaar en is de afgelopen jaren in de cannabis- en psychedelische journalistiek beland. Hij heeft allerlei artikelen geschreven voor bedrijven als Zamnesia, Royal Queen Seeds, Cannaconnection, Gorilla Seeds, MushMagic en nog veel meer. Hij heeft dus een brede ervaring in deze branche.

Lees bio