Zittend op mijn bed, trippend op paddo's en starend naar mijn knie, ontdekte ik dat ik een miniatuurstad visualiseerde in het patroon van mijn spijkerbroek en ik vroeg me af of de bewoners daar nog gelukkig zouden wonen als ze zich zouden realiseren dat mijn knie bewoog. Het is eenvoudig te zien waar het stereotype van de spaced out hippie vandaan komt. Ondanks dat ik mezelf beschouw als wetenschappelijk geaard, kan ik de spiritualiteit van psychedelica zeker waarderen. Het is namelijk onmogelijk een fan van psychedelica te zijn als je dit niet doet, maar het hoe en waarom fascineert me. Dus, toen ik later reflecteerde op wat ik had gezien, leek het me alleen maar logisch om me af te vragen waarom ik zag wat ik zag.

TRIPPEN EN DE WETENSCHAP ACHTER VISUALS

Niet alleen ik, of de vele andere psychonauten op de wereld, zit met deze vragen, maar ook de wetenschappers die de therapeutische toepassingen van psychedelische drugs onderzoeken. Velen geloven dat hallucinogenen een groter gevoel van zijn opwekken, waardoor traditionele gedachtepatronen worden doorbroken, maar er moet een reactie in het lichaam zijn die het veroorzaakt en helpt de visuals te dirigeren.

Een wetenschapper, die de zaak onderzoekt, is de Braziliaanse neurowetenschapper Sidarta Ribeiro. Al in 2012 deed hij onderzoek waarin hij gezonde deelnemers ayahuasca gaf en via fMRI beoordeelde hoe de hersenen reageerden. Ontdekt werd dat het gedeelte van de hersenen, verantwoordelijk voor visuals, activeerde en hetzelfde niveau van activiteit vertoonde, ongeacht of de ogen open of gesloten waren. Dit betekent dat, voor wat de hersenen betreft, visuals met gesloten ogen net zo echt zijn als met de ogen open.

Interessant genoeg werd ook ontdekt dat, naast de activiteit van dat deel van de hersenen die verantwoordelijk is voor visioenen, ook de gebieden werden geactiveerd die geassocieerd worden met geheugen en intentie. Dit heeft geleid tot de theorie dat deze drie gebieden communiceren, waarbij het geheugen en de intentie mogelijk de visuals beïnvloeden. Die rare Gremlin die je zag in de houtnerven van je tafel? Waarschijnlijk een onderbewuste representatie van die rare vent die je tegenkwam in de stad. Deze theorie wordt ondersteund door recentelijk uitgevoerd beeldvormend onderzoek van de hersenen, waarin de hersenen werden onderzocht onder invloed van LSD. Ontdekt werd dat bepaalde delen van de hersenen, die normaal niet communiceren, lang afstandsverbindingen maakten, waarbij nieuwe en interessante hersenactiviteit ontstond.

Als het gaat om patronen en fractals, is de overeenstemming dat het te maken heeft met de manier waarop de hersenen contouren en lijnen waarnemen, die aspecten die mensen in staat stellen objecten te herkennen. Het deel van de visuele cortex, die ons in staat stelt individuele objecten en patronen te herkennen, schiet in feite in de hoogste versnelling, waardoor we geometrische patronen zien op plekken waar ze normaal niet zichtbaar zouden zijn. Dit is slechts een enkele theorie, maar er zijn er nog meer. Helaas was het tot voor kort lastig om psychedelisch onderzoek uit te voeren. Het onderzoeksveld maakt echter een opleving mee, omdat therapeutische waarde wordt gevonden, wat betekent dat de manieren waarop psychedelica de hersenen beïnvloeden gedetailleerder zullen worden onderzocht. Wellicht hebben we al snel een diepgaand begrip over hallucinaties en weten we ook welke interacties in de hersenen ze beïnvloeden. Is het geheugen of is het onbewust verlangen? Is het een gebrek aan terughoudendheid en structuur? De tijd zal het leren.

VEELVOORKOMENDE VISUALS

Verbeterde patroonherkenning

Dit is een toename in het vermogen bepaalde vormen en beelden te herkennen in visuele stimuli, zoals het zien van gezichten of wezens in de textuur van objecten.

Versterkt gezichtsvermogen

Een zeer veelvoorkomende visual is een versterkt gezichtsvermogen, waarin de contouren en definiërende lijnen van objecten super acuut en helder worden, alsof je het leven in ultra HD ziet. Het kan ook resulteren in kleurverschuivingen of heel duidelijke patronen in objecten.

Flowing

Flowing is een veelvoorkomende vorm van visuele stroom waarin statische texturen continu in een naadloze lus stromen, zoals het water van een rivier.

Ademen

Een andere vorm van visuele stromen en dit gebeurt meestal in een rustige omgeving. Objecten lijken samen te trekken en uit te breiden in een beweging en op een tempo die overeenkomt met de normale ademhaling van een schepsel.

Herhaling van symmetrische texturen

Dit is wanneer visuals, vaak texturen en voorwerpen met patronen, gespiegeld lijken te worden. Dit wordt gewoonlijk geassocieerd met zaken, zoals het kijken naar gras of tapijt met een patroon, waar de stimuli het hele veld van de visie innemen.

Geometrische patronen

Patronen die in de visioenen verschijnen, veranderen constant, zoals in een caleidoscoop. Doorgaans overlappen ze wat je ziet, hoewel de aanwezigheid ervan kan variëren, afhankelijk van je trip.

Hallucinogene toestand

De meeste mensen denken dat de hallucinogene toestand trippen is. Dit is waar de hele wereld verandert en beelden en visuals naadloos onderdeel worden van wat je ziet. Ze kunnen ook intern zijn, waar je een innerlijke toestand betreedt en met gesloten of open ogen beelden en scenes ervaart in verschillende lagen. Zowel interne als externe hallucinogene toestanden kunnen in hevigheid variëren (evenredig met de gebruikte dosis drugs), tot het punt waarop ze fotorealistisch kunnen zijn, of aanvoelen alsof je in een droomachtige toestand/andere wereld bent gestapt. Hoewel ik dit geplaatst heb onder veelvoorkomende visuals, zijn volwaardige hallucinogene toestanden niet echt veelvoorkomend, tenzij je wat zeer krachtig spul gebruikt, maar ze zijn aanzienlijk en de moeite van het vermelden waard.

			Geschreven door: Josh Schrijver, psychonaut en cannabis liefhebber Josh is Zamnesia's eigen expert. Hij besteedt zijn dagen ergens op het platteland, waar hij duikt in de verborgen diepten van alles wat psychoactief is.
			Ontdek onze schrijvers