Kaliumtekort in wietplanten

Adam Parsons

Cannabisjournalist En Vaste Schrijver Bij Zamnesia

Adam Parsons

Bijgewerkt op: 16 september 2025

Zie je verbrande bladranden of vergeelde uiteinden? Een kaliumtekort kan wietplanten in de groei belemmeren zonder dat je het meteen doorhebt!

Kalium beïnvloedt de gezondheid van cannabisplanten op tal van manieren. Zo speelt het een belangrijke rol bij de bloei, waterhuishouding, transport van voedingsstoffen en andere belangrijke processen. Wanneer je planten te weinig van dit essentiële macronutriënt krijgen, kunnen er snel symptomen ontstaan. Denk aan vergeling van de bladpunten, knapperige bladranden en een zwakkere groei! In veel gevallen zijn deze tekenen aanvankelijk subtiel, zeker wanneer je in aarde kweekt. Daardoor is het lastig om een kaliumtekort vroeg te herkennen.

Gelukkig biedt onze handleiding uitkomst! Ontdek hier hoe je een kaliumtekort in wiet herkent en hoe de symptomen zich manifesteren tijdens verschillende stadia van de ontwikkeling van je planten. Uiteraard bespreken we ook hoe dit probleem voorkomt en oplost. Daarbij vind je hier talloze tips die perfect zijn voor individuele planten of kleinschalige kweek, zodat jij gezonde wietplanten kunt kweken!

Vroege tekenen van een kaliumtekort

Bij een tekort aan kalium zullen de eerste symptomen vaak subtiel zijn, zeker als je in aarde kweekt. In hydrocultuur systemen zijn de tekenen vaak veel eerder zichtbaar. Zonder ingrijpen kan zo'n tekort de gezondheid en ontwikkeling van cannabisplanten flink onder druk zetten, met uiteindelijk een kleinere oogst als gevolg.

Vroege herkenning maakt dus een groot verschil. Zo kun je schade op de lange termijn helpen voorkomen. Daarom vind je hieronder een handig overzicht van de verschillende symptomen, inclusief een tijdlijn waarmee je eenvoudig kunt inschatten hoe ver het tekort gevorderd is.

Vroeg stadium

De eerste tekenen van tekort aan kalium verschijnen vaak op de oudere fan leaves. De vergeling begint aan de bladpunten en wordt vergezeld door kleine bruine of roestkleurige vlekjes tussen de nerven. Soms zien de bladeren er dof of licht vervaagd uit. Hoewel de plant er op het eerste gezicht nog gezond uitziet, is de interne opname en verdeling van voedingsstoffen al verstoord.

Gevorderd stadium

Naarmate de symptomen verergeren, kunnen de bladranden omkrullen. Ze ogen verbrand en kunnen verdraaien of een klauwachtige vorm aannemen. Ook kan de verkleuring zich vanuit de randen naar binnen verspreiden. De gezondheid van de plant is nu zichtbaar aangetast en je moet snel ingrijpen om verdere achteruitgang te voorkomen.

Vergevorderd stadium

In het ergste geval worden de bladeren droog, broos en vallen ze gemakkelijk af. De groei vertraagt aanzienlijk en ook de ontwikkeling van de toppen blijft achter of valt tegen. Een kaliumtekort in dit stadium kan de oogst, sterkte en algehele veerkracht van de plant ernstig aantasten.

Week 1: vergeelde bladpunten en soms bruine plekken

In deze eerste fase van een kaliumtekort kunnen oudere bladeren bleke of vergeelde bladpunten ontwikkelen. Soms verschijnen er ook kleine, bruine of roestkleurige vlekjes. In dit stadium zul je weinig andere zichtbare tekenen zien, al verloopt de fotosynthese iets minder efficiënt.

Week 2: necrotische vlekken verergeren en de bladpunten verbranden

Naarmate het gebrek verergert, zullen ook de bruine vlekken zich verspreiden, wat ze zichtbaarder maakt. De bladranden kunnen tekenen van verbranding vertonen en de bladeren krullen vaak omhoog of naar binnen. Dit wijst op een ernstige verstoring in de opname en verdeling van voedingsstoffen binnen de plant.

Week 3: bladpunten en -randen worden droog en bros

In de derde week zien de aangetaste bladeren er droog, bros en verkleurd uit. De belangrijkste rol van kalium is het transport van voedingsstoffen en dit is nu verstoord. Niet alleen vertraagt het de groei, maar het tast ook de structuur en vitaliteit van de plant zichtbaar aan.

Week 4: hevig omkrullen en broze bladranden

In een vergevorderd stadium krullen de bladeren stevig om en raken ze wijdverspreid verkleurd. De bladranden voelen knapperig aan. De ontwikkeling van de toppen komt serieus in het gedrang. Als je nu geen maatregelen treft, kan dat ernstige gevolgen hebben voor zowel de gezondheid van de plant als de uiteindelijke oogst. Voor een gedetailleerd overzicht van de meest voorkomende voedingstekorten kun je terecht in ons speciale artikel.

Kaliumtekort in wiet: hoe stel je de juiste diagnose?

Voordat je je voedingsschema aanpast, moet je er natuurlijk zeker van zijn dat het echt om een kaliumtekort gaat. Andere plantenziektes kunnen namelijk vergelijkbare symptomen veroorzaken. Ook andere factoren, waaronder een onjuiste pH of een voedingsblokkade, kunnen op een gebrek aan kalium lijken.

Sluit een onjuiste pH en voedingsblokkades uit

Om kalium op te nemen, vereisen wietplanten een specifieke pH. In aarde houd je de pH idealiter tussen 6,0 en 7,0; bij hydroponics streef je naar 5,5 tot 6,5. Als de pH buiten dit bereik valt, is kalium mogelijk niet beschikbaar voor de plant, zelfs als het wel in het kweekmedium aanwezig is. Dit staat bekend als voedingsblokkade of -uitsluiting, en is een van de meest voorkomende oorzaken van schijnbare tekorten.

Daarom moet je altijd de pH controleren en aanpassen voordat je extra kalium toedient. In veel gevallen verdwijnt het probleem vanzelf zodra de pH weer in balans is, zonder dat je iets hoeft te veranderen aan je voedingsschema.

Visuele bevestiging versus andere tekorten

Zoals vermeld, lijken de symptomen van een kaliumtekort sterk op die van andere tekorten, met name magnesium en calcium. Daarom geven we hieronder een kort overzicht van de belangrijkste verschillen.

• Kalium tekort: gele en bruine plekken aan de randen en bladpunten van oudere bladeren, verbranding van de randen, opkrullen.
• Magnesium tekort: vergeling tussen de nerven die in het midden van het blad begint.
• Calcium tekort: onregelmatige bruine plekken en verstoorde nieuwe groei.

Om te bevestigen dat je wel degelijk met een kaliumtekort te maken hebt, vergelijk je de waargenomen symptomen met het groeistadium van je plant. Bij twijfel kun je de kweekomstandigheden en voedingsgeschiedenis bekijken om mogelijke oorzaken te achterhalen.

Wil je meer weten over hoe de pH en andere factoren de opname van voedingsstoffen beïnvloeden? Lees dan ons artikel over de beschikbaarheid van voedingsstoffen.

Hoe kun je een kaliumtekort in wiet verhelpen?

Heb je vastgesteld dat je cannabisplanten daadwerkelijk een tekort aan kalium hebben? Dan moet je het probleem corrigeren voordat het een impact heeft op de gezondheid van je plant en de uiteindelijke oogst. Hieronder vind je een stapsgewijze handleiding om de balans te herstellen.

Zorg voor een optimale pH

Controleer en corrigeer altijd eerst de pH voordat je supplementen toevoegt. Als een onjuiste pH de opname van kalium blokkeert, zullen extra voedingsstoffen het probleem namelijk niet verhelpen. Gebruik een gekalibreerde pH meter en gebruik indien nodig pH up of pH down om de ideale waarde voor je kweekmedium te bereiken. Vermoed je een ophoping van zouten of voedingsstoffen? Spoel je medium dan met zuiver water met een correcte pH.

pH Test Strips (Zamnesia)

(155)

(155)

pH Test Strips (Zamnesia)

Bekijken

Gebruik supplementen met kalium

Blijven de symptomen aanhouden nadat je de pH hebt gecorrigeerd? Dan kun je een supplement overwegen. Zoek naar meststoffen voor wiet die kaliumsulfaat of kaliumfosfaat bevatten. Geef je de voorkeur aan een biologische aanpak, dan kun je kiezen voor kelpmeel, houtas of gecomposteerde bananenschillen. Volg voor de dosering altijd de instructies op het etiket en voorkom overvoeding, want een teveel aan kalium kan de opname van magnesium en calcium belemmeren.

Verdiep je in de verhouding NPK en pas aan waar nodig

Een uitgebalanceerde voeding is essentieel. Cannabisplanten hebben in elke groeifase een andere verhouding van stikstof (N), fosfor (P) en kalium (K) nodig:

• Groei: meer stikstof en een gematigde hoeveelheid kalium.
• Bloei: minder stikstof en meer fosfor en kalium.

Controleer je voedingsschema en meststoffen om er zeker van te zijn dat je niet te veel stikstof en te weinig kalium gebruikt. Voor gedetailleerde richtlijnen kun je ons artikel lezen over macronutriënten en de ideale verhoudingen.

Kan ik aangetaste planten of toppen nog wel gebruiken?

Wiet met een tekort aan kalium kun je meestal veilig gebruiken, omdat de aandoening geen schadelijke stoffen in de plant introduceert. Wel gaat de kwaliteit van de toppen vaak achteruit. De dichtheid, grootte, sterkte en smaak kunnen merkbaar afnemen, wat de rookervaring minder aangenaam maakt.

Hoe kun je een kaliumtekort in wiet voorkomen?

Kaliumtekort voorkom je in de eerste plaats door voor een stabiele en gezonde kweekomgeving te zorgen. Controleer regelmatig de PH en EC (elektrische geleidbaarheid). Zo weet je zeker dat je planten voldoende voeding kunnen opnemen, want zelfs kleine onevenwichtigheden kunnen tot uitsluiting en tekorten leiden. Zoals vermeld, moet je daarbij een pH waarde hanteren die geschikt is voor je kweekmedium. Stem daarnaast je voedingsschema af op de groeifase van je plant. Geef in de bloei niet te veel stikstof en verhoog de hoeveelheid kalium op gepaste wijze.

Ten slotte is het belangrijk dat je een hoogwaardige aardemix of een goed onderhouden hydrocultuur systeem gebruikt. Dit vormt namelijk de basis voor de opname van voedingsstoffen en de algehele gezondheid van de plant. Zo verklein je het risico op tekorten en andere groeiproblemen.

Wat is kalium en waarom is het belangrijk?

Kalium (K) is een van de drie primaire macronutriënten, samen met stikstof (N) en fosfor (P). Deze stoffen zijn onmisbaar voor de groei van wiet. Hoewel kalium geen deel uitmaakt van de fysieke structuur van de plant, heeft het een belangrijke regulerende functie in tal van biologische processen. En deze hebben op hun beurt een directe impact op de gezondheid en productiviteit van de plant. Hieronder lichten we een aantal functies van kalium toe.

Reguleren van de waterhuishouding

Kalium reguleert het openen en sluiten van huidmondjes, de kleine poriën in de bladeren die de uitwisseling van gassen en transpiratie regelen. Wanneer deze huidmondjes goed functioneren, kunnen wietplanten efficiënt koolstofdioxide opnemen en zuurstof afgeven, terwijl ze tegelijkertijd het vochtgehalte op peil houden. Zonder voldoende kalium hebben planten moeite om water vast te houden, wat ze gevoeliger maakt voor hittestress en droogte.

Ondersteuning van de bloei

Tijdens de voorbloei en de bloei neemt de behoefte aan kalium toe. Wietplanten gebruiken het voor de ontwikkeling van toppen, het transport van suiker en het activeren van enzymen. Voldoende kalium zorgt voor compacte, harsrijke toppen en ondersteunt het transport van voedingsstoffen naar nieuwe groei. Een tekort in dit stadium kan nadelig uitpakken: je oogst blijft kleiner en bestaat vaak uit zwakke, luchtige toppen met een aanzienlijk lagere sterkte.

Fotosynthese en energietransport

Kalium is onmisbaar voor de fotosynthese, omdat het helpt bij de omzetting van lichtenergie in chemische energie. Daarbij maakt het de verplaatsing van koolhydraten en suikers door het vaatstelsel van de plant mogelijk. Hierdoor kan de energie alle plantenweefsels bereiken. Wanneer het gehalte kalium daalt, raakt deze energiestroom verstoord, wat de groei belemmert en het immuunsysteem van de plant verzwakt.

Interactie tussen voedingsstoffen

Kalium gaat ook een interactie aan met andere voedingsstoffen, en dan vooral calcium en magnesium. Het kan echter gebeuren dat er een onbalans bij de wortelzone ontstaat. Wat volgt is een voedingsblokkade. De plant kan dan geen kalium meer opnemen, zelfs als er voldoende van in het kweekmedium aanwezig is. Om tekorten te voorkomen, is het essentieel dat je de pH waarde en de aanwezige voedingsstoffen in de gaten houdt.

Behoefte aan kalium tijdens de voorbloei en de bloei

Als een wietplant overschakelt van de groei- naar de bloeifase, verandert ook de behoefte aan voeding en dit geldt zeker voor kalium.

Voorbloei (1-2 weken)

In deze fase maken planten een snelle groeispurt door. Dit wordt ook wel 'stretching' genoemd, waarbij planten binnen 1-2 weken in hoogte verdubbelen of zelfs verdriedubbelen. Om deze snelle ontwikkeling mogelijk te maken, vereisen planten meer kalium, stikstof en calcium. Kalium helpt in dit stadium om de stelen te versterken, de waterhuishouding op peil te houden en de plant voor te bereiden op de intensieve stofwisseling tijdens de bloei.

Bloei

Zodra de stretching voorbij is en de bloei begint, is kalium nog belangrijker. In deze fase dienen de meeste kwekers extra kalium en fosfor toe. Daarbij verminderen ze de hoeveelheid stikstof om de plant te stimuleren haar energie niet langer in de groei te steken, maar in de productie van toppen. Vanaf dit moment draagt kalium bij aan de vorming van toppen. Het verbetert ook het transport van voedingsstoffen en versterkt het aroma, de smaak en de dichtheid van de uiteindelijke toppen. Tekorten in dit stadium kunnen leiden tot kleinere oogsten, matige ontwikkeling van trichomen en een zwakkere algehele gezondheid van wietplanten.

Kalium: onmisbaar voor wietplanten

We hebben veel besproken en je snapt nu dat kalium ongelooflijk belangrijk is bij het kweken van wiet. Het ondersteunt allerlei processen die de gezondheid en productiviteit van je wietplanten bevorderen. Daarom kan het vroegtijdig herkennen en aanpakken van voedingstekorten het verschil maken tussen een geweldige of een teleurstellende oogst.

Om je planten in topvorm te houden, controleer je regelmatig de pH- en EC-waarden, pas je je voedingsschema aan als dat nodig is, en let je goed op visuele tekenen van een kaliumtekort in belangrijke stadia van de groei. Gelukkig bestaan hiervoor verschillende hulpmiddelen, zoals digitale pH- en EC-meters en specifieke voedingssupplementen zoals kaliumsulfaat. Met de juiste verzorging en een proactieve aanpak kun je kaliumgerelateerde problemen snel verhelpen en blijven je planten sterk, stabiel en productief, klaar voor een topoogst!