Insecten Die De Groei Van Cannabis Verbeteren

Adam Parsons

Cannabisjournalist En Vaste Schrijver Bij Zamnesia

Adam Parsons

Juni 13, 2019

De truc is je vijanden van je vrienden te kunnen onderscheiden en je bondgenoten in de buurt te houden. Vriendelijke krachten als het lieveheersbeestje en insectenmoordenaars zijn algemene roofdieren. Zet ze in om de meest voorkomende bedreigende plagen te bestrijden, zoals bladluizen, tripsen en witte vliegen.

Roofwantsen

Een roofwants is klein en plat met een lange beweegbare bek, die onder het lichaam opgevouwen kan worden. Zijn meest karakteristieke eigenschap zijn zijn rode ogen. De meest voorkomende soort is bruinzwart met lichte vlekken op de voorvleugels. De vrouwtjes zijn ongeveer 3 mm groot en de mannetjes zijn iets smaller.

Er zijn vele soorten van dit insect, maar de meest interessante voor ons is de roofwants. Roofwantsen zijn op hun beurt ook weer onder te verdelen in veel verschillende soorten, waarvan de Orius de voor ons meest interessante is.

Als je erover denkt om de Orius te gaan gebruiken, houd er dan rekening mee dat de roofwants gevoelig is voor verschillende soorten van plantenbescherming. Als je je Oriuspopulatie niet wilt vernietigen, moet je bijvoorbeeld geen Nomolt gebruiken (teflubenzuron) of Admire (imidacloprid).

Gaasvlieg

Het lichaam van de gaasvlieg is dun en langgerekt, en hij is groen tot geelgroen van kleur. Gaasvliegen lijken een beetje op muggen, maar hun vleugels zijn veel groter en ronder en hebben duidelijk zichtbaardere aderen. In rust hebben ze hun vleugels als een soort overkapping op hun rug gevouwen. Als ze vliegen, vertonen hun vleugels een glimmende, parelachtige glans. Het is zeker geen snelle of behendige vlieger en hij kan makkelijk uit de lucht worden gegrepen. Alle vier zijn vleugels hebben dezelfde vorm en kunnen onafhankelijk van elkaar bewegen. Gaasvliegen zijn kwetsbaar; hun vleugels zijn snel beschadigd en is dat eenmaal gebeurd, dan kunnen ze niet meer naar de planten vliegen om zich te voeden.

• Preventie en voeding

Gaasvliegen zijn er in vele soorten en grootten. De andere bekende gaasvlieg is de bruine gaasvlieg (micromus variegatus). Deze komt minder voor. De groene gaasvlieg komt over de hele wereld voor, met uitzondering van Australië en Antarctica.

Het is handig dat deze gaasvlieg enorme hoeveelheden bladluizen eet, vooral wanneer het nog larven zijn. De imago (volwassene) voedt zich voornamelijk met de afscheidingen van bladluizen (honingdauw) en stuifmeel. Vrouwtje eten ook bladluizen, vooral wanneer deze eitjes in zich dragen. De larven, die zich enkel met bladluizen voeden, zijn ware eetmachines en lijken een beetje op de larven van lieveheersbeestjes.

De bladluizen worden niet daadwerkelijk opgegeten, maar veeleer leeggezogen, net als de spint en de motluis, twee andere plantenplagen. Vooral in de glastuinbouw worden gaasvliegen en masse gebruikt om bladluizenplagen te bestrijden. Eén enkele larve kan per dag wel 50 bladluizen verslinden.

• Ontwikkeling

De eitjes worden op lange stelen middenin bladluiskoloniën gelegd. Deze stelen zijn ervoor om mieren uit de buurt van de eitjes te houden. Omdat mieren zich voeden met honingdauw beschermen zij bladluizen. De larve is breed en lijkt op een rups en heeft een bruine, onregelmatige kleur, drie paar kleine pootjes en lange pincetachtige kaken.

De larven van sommige soorten gaasvliegen camoufleren zich met stukjes plant of dode bladluizen om zich zo voor de mieren te verstoppen. Wanneer de larven zich na enige tijd verpoppen, spinnen ze een web tussen de vegetatie. Er zijn twee generaties per jaar, en in de winter houdt de imago zijn winterslaap, meestal in huizen. Tijdens deze rustperiode wordt de gaasvlieg bruin, maar in de lente wordt hij weer groen.

Lieveheersbeestje

Het lieveheersbeestje is een felgekleurde kever, meestal rood of geel met zwarte stippen. Ze hebben een ovale, bijna ronde vorm. Een groot deel van de kop en het borststuk worden bedekt door het nekschild. De achterkant wordt bedekt door twee vleugels (de harde voorvleugels). Lieveheersbeestjes leven samen met andere lieveheersbeestjes. Als ze gevaar vermoedden, blijven ze stokstijf staan en weigeren ze om nog verder te bewegen. Ze kunnen ook een gele vloeistof uitscheiden die bitter smaakt en ruikt. De vloeistof is niet giftig, maar lijkt het wel.

• Het nut voor cannabis

Het lieveheersbeestje is een welkome partner in de landbouw. De reden hiervoor is evident: ze eten bladluizen. Een lieveheersbeestje kan per dag wel 500 bladluizen opeten. Bovendien blijven ze op hun plek zolang er nog bladluizen zijn (tenzij je ze wegjaagt). Als je een lieveheersbeestje ziet, laat hem dan met rust! Het gele lieveheersbeestje wordt echter minder op prijs gesteld. Dit is de gele variant met zwarte stippen. Deze eet geen bladluizen, maar meeldauw. Hoewel meeldauw voor cannabis een plaag is, heeft het gele lieveheersbeestje niet veel nut; sterker nog, hij draagt en verspreidt ziekten.

• Beschermd

Hoewel ze erg wenselijk zijn, moet worden opgemerkt dat het lieveheersbeestje in België een beschermde soort is. Het is daarom niet toegestaan om ze te vangen, doden, verzamelen, verkopen, vervoeren, op te sluiten of ze te verstoren. In andere woorden, je kunt niks met ze doen en je kunt ze ook niks aandoen. De bovengenoemde informatie kan dus alleen toegepast worden in landen waar het lieveheersbeestje geen beschermde soort is.

Roofmijt (Phytoseiulus Persimilis)

Spint is een plaag die genadeloos ernstige schade veroorzaakt, zowel binnen als buiten. Vooral als het warm en droog weer is, kan een populatie van spintmijten in aantallen exploderen. Al vele jaren, is dit met succes aangepakt door de roofmijt Phytoseiulus persimilis.

• Biologie

De roofmijt Phytoseiulus Persimilis komt oorspronkelijk uit Chili, maar is vervolgens over de hele planeet verspreid door de mens (bewust of onbewust). De Phytoseiulus roofdier mijt is ongeveer even groot als een kas spint, maar heeft een rood-bruine kleur, staat iets hoger op zijn poten en is veel mobieler. Er zijn meestal vier keer zoveel vrouwen als mannen in een populatie.

Het vrouwtje legt haar eieren in of in de buurt van een spintmijt kolonie. Ze kunnen worden onderscheiden van de spinteitjes door de ovale vorm, de lichtoranje kleur en door het feit dat zij ongeveer twee keer zo groot zijn. De zes-potige larven eten niets. Net als bij kas mijten, wordt het larvenstadium gevolgd door de protonimfe die overgaat in de deutonimfe en tenslotte het volwassen stadium.

Er is geen echte rustperiode tussen de ontwikkelingsstadia. Nadat ze volwassen worden, duurt het bij 20°C ongeveer 2 dagen voor de predator mijt eieren legt. De ontwikkeling duurt onder normale omstandigheden korter dan bij de kas mijt en duurt ongeveer 5 dagen bij 30°C, 9 dagen bij 20°C en 25 dagen bij 15°C. Het vrouwtje kan geen eitjes leggen zonder te worden bevrucht. Bij 20°C legt ze in de loop van 22 dagen ongeveer 54 eitjes, maar dit kan ook oplopen tot 75.

Onder normale omstandigheden groeit roofdier mijt bevolking ook sneller dan een populatie spintmijten. Bij hogere temperaturen (boven 30°C) of in droger weer (als het lucht vochtgehalte lager is dan 60%) wordt de spint begunstigd en de controle zal moeilijker worden. Met een te lage luchtvochtigheid zullen de eitjes van roofdier mijt verschrompelen.

Het dieet van Phytoseiulus bestaat vrijwel uitsluitend uit spintmijten. Bij het ontbreken hiervan zal de roofdier mijt zijn eigen soort kannibaliseren. Een volwassen roofdier mijt eet spint in elke fase van hun levenscyclus, terwijl de nimfen vasthouden aan hun eieren en protonimf fasen. In een enkele dag kan een volwassen Phytoseiulus ongeveer 20 spint eieren of larven eten, 13 protonimfen, of vijf volwassen spintmijten.

Dankzij hun snellere ontwikkeling en grote eetlust, kan de roofdier mijt een populatie spintmijten geheel uitroeien. Hoewel Phytoseiulus nimfen meestal de neiging om op een plaats te verblijven, gaan de volwassenen op zoek naar andere jachtgebieden. Als je planten elkaar raken kunnen roofdier mijten zich snel verspreiden over je gewas.

• Toepassing

Phytoseiulus kan gebruikt worden op alle soorten plantaardige en decoratieve planten in kassen, zoals paprika's, komkommers, meloenen, aubergines, aardbeien, sperziebonen, gerbera's, rozen en allerlei potplanten. Voor een geslaagde biologische behandeling tegen spint is het belangrijk om de besmetting vroeg te ontdekken om het onder controle te krijgen. Gezien het feit dat een spint bevolking zich sneller vermenigvuldigt in de zomer, wanneer het moeilijker zal om dit biologisch onder controle te brengen, is het het beste om je biologische bestrijding onmiddellijk starten vanaf de eerste warme dagen van de lente om de spint te vangen zodra ze uit hun winterslaap komen.

Na detectie van de eerste spint kolonies, laat de Phytoseiulus zo spoedig mogelijk los. Afhankelijk van wat er wordt geteeld en de milieu-omstandigheden moet je rekenen op 4 tot 6 Phytoseiulus per m². Op en rond de geïnfecteerde planten moet je ongeveer 20 roofdier mijten / m² loslaten. In normale omstandigheden is Phytoseiulus in staat de spintmijt aantallen onder controle te houden gedurende de rest van het groeiseizoen. In droog, warm weer kunnen ze nog steeds grote problemen veroorzaken. De ervaring leert dat controle met Phytoseiulus kan worden gestimuleerd door het luchtvochtigheidspercentage hoog te houden door het vernevelen van water door een hogedrukslang met een fijne sproeier.

• Instructies over het gebruik

• Na ontvangst, moeten de roofdier mijten zo snel mogelijk worden losgelaten. Ze kunnen gedurende korte tijd worden bewaard. Leg de kleine fles liggend op een koele (6-10°C) en donkere plaats.

• Laat de fles met het roofdier mijten op omgevingstemperatuur / kamertemperatuur komen voor je ze gebruikt. Draai en schud de fles, zodat de predator mijten gelijkmatig worden verdeeld tussen de vermiculiet blokken.

• Voorkom dat de fles van Phytoseiulus te warm wordt (handwarm is het beste).

• Verwijder de sticker van de distributie opening. Verspreid het materiaal op de bladeren. Verwijderen niet de dop (anders zul je te veel roofdier mijten krijgen op te weinig plaatsen).

• Een enkele fles kan ongeveer 190 keer worden geschud. Per keer schudden zullen er ongeveer zes of zeven roofdier mijten vrijkomen. Laat Phytoseiulus los op het moment dat de eerste spint de kop op steekt.

• Het is het beste om te streven naar een minimum van 2-3 roofdier mijten per m². Indien nodig kan je een tweede partij een paar weken later loslaten. In extreme gevallen kan je maximaal 20 Phytoseiulus per m² loslaten.

• Voor een goede roofdier mijt ontwikkeling moet de relatieve luchtvochtigheid vrij hoog worden gehouden (65% of meer) en de omgevingstemperatuur moet regelmatig boven de 20°C zijn.