De Ultieme Mescaline Cactus Gids

Luke Sholl

Ervaren Cannabisjournalist En CBD Expert

Luke Sholl

Bijgewerkt op: April 13, 2022

Wat Zijn Mescaline Cactussen?

Met mescalinecactussen worden gewoon cactussoorten bedoeld die de psychedelische drug mescaline produceren en bevatten. Door veelvuldig etnografisch onderzoek is men meer te weten gekomen over de mescalinecactussen Peyote en San Pedro en deze cactussen zijn wereldwijd bekend geworden als bedwelmende en rituele planten. Als we zouden stellen dat deze twee soorten de enige mescaline bevattende planten waren, zouden we een grote fout maken. Er zijn namelijk, naast deze twee bekende representanten, nog een heleboel andere cactussen die mescaline bevatten. Sommige bevatten zelfs grote hoeveelheden.

WAT IS MESCALINE

Mescaline is een psychedelische verbinding gevonden in een aantal cactussoorten. Wetenschappelijk bekend als 3, 4, 5 trimethoxyphenethylamine, is mescaline een natuurlijk voorkomende alkaloïde van de fenethylamine familie. Zijn hallucinogene en geestelijk vriendelijke effecten zijn vergelijkbaar met die van LSD, psilocybine en DMT.

Mescaline-houdende planten worden al duizenden jaren gebruikt door inheemse mensen in Mexico en Zuid- en Midden-Amerika. Mescaline heeft een hoge affiniteit voor de serotonine 5HT receptoren in de hersenen en veroorzaakt excitatie van neuronen in de frontale lob. Waarom deze verschijnselen hallucinaties veroorzaken is onbekend. Het werd echter traditioneel gebruikt door inheemse volkeren voor verheffende en positieve persoonlijke en sociale effecten.

Mescaline was de eerste van de psychedelica om geïsoleerd te worden. In 1896 ontving Arthur Heffter mescaline uit peyote en testte het op zichzelf. Uit onderzoek bleek dat de effecten kunnen optreden bij 100 mg, maar 350 mg is nodig voor een psychotrope ervaring.

Mescaline wordt ingenomen en geabsorbeerd in het darmkanaal, waardoor het tijd nodig heeft om effect te hebben. Extracties werken veel sneller dan het consumeren van cactuschips of thee, en zijn veel minder misselijk makend.

Het is onmogelijk om verslaafd te worden aan mescaline. De evolutie heeft een anti-verslaving eigenschap ingebouwd. Als het langer dan vier of vijf dagen op een rij wordt genomen, stopt het gewoon met werken. Het nemen van grotere en meerdere doses is gewoon een verspilling van tijd.

VIDEO: De Oorsprong Van Onze Mescaline Cactussen

SOORTEN MESCALINE CACTUS

Er zijn een aantal alkaloïde bevattende cactussen. Voor onze doeleinden zullen we ons concentreren op diegene die mescaline bevatten als de prominente actieve verbinding. In andere cactussen zijn de alkaloïden in veel te kleine concentraties om actief te zijn bij een gezonde inname. Het drinken van vijf liter cactus thee of vier kilo cactus eten zou zeker een proef zijn.

Cactussen die mescaline bevatten, doen dit met een redelijke concentratie voor inname om niet zo uitdagend te zijn. Peyote leidt de weg voor actieve alkaloidconcentraties met tussen 1 - 6% gedroogd gewicht. De 1% is meer waarschijnlijk in het algemeen. De familie Trichocereus (San Pedro en Peruaanse Torch cactussen) heeft tussen 0,3 en 1,3%. Bij beide soorten is het meestal een fout in de dosering die de sterkte bepaalt van plant tot plant.

Zamnesia biedt diverse types mescaline cactussen te koop aan in onze Smartshop, maar we hebben ervoor gekozen om de drie "best sellers" in onderstaande alinea's uit te lichten.

#1 PEYOTE

Peyote, of Lophophora williamsii, is zeker de bekendste van de cactussen die mescaline bevatten. Het is in literatuur en film verschenen en is erkend voor wat het wereldwijd is. Drugscultuur of niet.

Peyote is een langzame groeiende knop soort cactus. Het is groenachtig blauw soms grijsgroen. In plaats van wervels, heeft het bosjes "wol" die uit regelmatig verdeelde aureolen spruiten. Het groeit wild van Midden-Mexico tot Noord-Texas en werd sinds de vroeg-Colombiaanse tijd door inheemse volkeren gebruikt. Een gemiddelde droge knop van ongeveer 2 cm in diameter weegt ongeveer twee gram. Men heeft 6 tot 10 van deze knoppen nodig om de gewenste effecten te krijgen.

Peyote bloemen met een vaak eenzame, maar soms veelvouden van aangenaam symmetrische roze bloemblaadjes. Ze hebben heldere geel en saffraan helmknoppen die stuifmeel bevatten. De bloemen verschijnen tussen maart en mei en zijn verrassend bros en stevig voor iets dat zo gevoelig is. Voortplanting is door zaad zodra ze in de vrucht zijn gevormd na bestuiving. Knopen kunnen worden afgebroken en lichtjes gedroogd en met het litteken naar beneden worden gepot. Op zijn eigen zal peyote gelukkig zijn, en zich langzaam verspreiden.

#2 SAN PEDRO

San Pedro of Trichocereus pachinoi (Echinopsis pachinoi) is een ster in zichzelf geworden met een aantal beschikbare soorten. Hun snelgroeiende natuur heeft ervoor gezorgd dat San Pedro cactussen het afgelopen decennium erg populair zijn geworden.

San Pedro is een columnar type cactus die in groepjes groeit. Het heeft 7 - 9 randen waarlangs aureolen groeien die clusters van kleine stekels bevatten. Een goed beklede kolom kan tot vier meter groeien en een aanzienlijke hoeveelheid mescaline bevatten. Ze vermenigvuldigen zich door zaad, verspreiden van de basis met nieuwe groei of pups, en kunnen zelfs nieuwe planten ontspruiten van ontvelde kolommen. Onbeheerd gelaten, kan San Pedro aanzienlijk verspreiden - vooral wanneer kolommen breken en verscheidene pups opkomen langs de lengte ervan.

Tijdens seizoensgebonden volle manen produceert de nachtbloeiende San Pedro grote, opvallende witte bloemen, ter grootte van eetborden. Eerst verschijnen grote bloembollen op hun eigen stengel. Dan, enkele nachten later, vaak onverwacht, barsten de bloemen open. Deze show duurt twee nachten voordat de bloemen terugkomen naar het vruchtlichaam.

#3 PERUVIAN TORCH

Peruaanse torch, of Trichocereus Peruvianis, wordt onderscheiden door zijn lange wervelkolven die van basis tot punt in de kleuren van het veld vallen. Deze stekels zijn belachelijk scherp en doordringen de huid zonder enige waarschuwingsprik. Gewoon recht erin. Nog scherper dan een naald. Buiten bereik van kinderen houden.

Peruaanse Torch groeit zo vergelijkbaar als San Pedro dat het geen eigen beschrijving nodig heeft. Het wordt voornamelijk los van elkaar beschreven, omdat de effecten duidelijk intenser en dieper zijn in context dan San Pedro. Het heeft een meer royale omtrek en is grijsgroen in het vlees in plaats van donkergroen. Het groeit op dezelfde wijze onder dezelfde condities als andere cactussen in dit genus.

#4 ECHINOPSIS ZAMNESIANA

Voor onze zelfgekweekte cactussoort Echinopsis zamnesiana hebben we de beste elementen van het geslacht Echinopsis geselecteerd om een werkelijk onvergetelijke psychoactieve ervaring te verzekeren. Iedereen die hem probeert, staat versteld van deze enorm populaire soort!  

Op het eerste gezicht denk je misschien dat Echinopsis zamnesiana er vrij vergelijkbaar uitziet als andere mescaline cactussen. Hij heeft daarbij een vergelijkbare vorm als de Echinopsis pachanoi (San Pedro) en Echinopsis lageniformis (Bolivian torch) en kleine, puntige uitsteeksels die over de lengte van de cactus lopen. Het zit hem echter in de details. Echinopsis cactussen zijn meer dan tweeduizend jaar gebruikt bij traditionele sjamanistische rituelen om kwade geesten te verdrijven en de geest voor goddelijke entiteiten open te stellen. Echinopsis zamnesiana is echter ook erg geschikt in moderne tijden, aangezien hij geweldige psychedelische effecten heeft.

Echinopsis zamnesiana heeft de neiging om lang en groot te worden. Daarom heeft hij voldoende ruimte nodig. Al met al vereist Echinopsis zamnesiana erg weinig onderhoud. Deze cactus presteert vooral goed als je hem in een schaduwrijke omgeving laat wennen. Zodra hij eenmaal op gang is gekomen, hoef je hem alleen nog maar ongeveer twee keer per maand wat water te geven, zodat hij werkelijk kan opbloeien. Zodra hij klaar is, kun je genieten van alle psychoactieve kracht die deze cactus te bieden heeft. Hij is rijk aan de alkaloïde mescaline, dus hij biedt genoeg om te ontdekken. 

Echinopsis ''zamnesiana''

(6)

Bekijken

#5 BOLIVIAN TORCH

Bolivian torch, ook wel bekend als de Echinopsis lageniformis, is een snelgroeiende mescaline cactus die zijn oorsprong in Bolivia vindt. Net als andere mescaline-rijke cactussen werd Bolivian torch lang gebruikt door de inheemse sjamanen van La Paz, die deze cactus 'Achuma' of 'Wachuma' noemden. Naar verluidt werd hij ingezet bij religieuze ceremonieën, maar ook in moderne tijden is deze cactus zeer gewild, en met goede reden.

De hooggroeiende Bolivian torch heeft gemiddeld 4-8 ribben op de stam. Dit zorgt voor een robuuste basis, waardoor hij tot wel vijf meter hoog kan worden. De cactus heeft een unieke look en is versierd met tot wel vier stekels per node, elk met een lengte van maximaal 6-7cm. Dit is daarbij een makkelijke cactus om te kweken. Aangezien Bolivian torch maar weinig onderhoud vereist, is dit vaak de eerste keuze onder degenen die thuis op een eenvoudige manier mescaline cactussen willen kweken.

Wat de effecten betreft, bevat Bolivian torch sterke psychedelische stoffen. Al met al heeft deze cactus een hoger mescalinegehalte dan de Peruvian torch en San Pedro cactus. Aangezien gemiddeld slechts 0,3-0,4 gram mescaline genoeg is om de effecten te ervaren, kan hij een meeslepende psychoactieve ervaring opleveren die niet voor watjes is! 

NAUWE AANVERWANTEN

Trichocereus:

• Bridgesii
• Cuzcoensis
• Fulvinanus
• Macrogonus
• Taquimbalensis
• Terschekii
• Validus
• Werdermannianu

De meeste onderscheiden zich door individuele ruggengraatregelingen en algemeen gestalte. Sommige zijn dun met zeer prominente randen. Anderen zijn mollig en de randen zijn minder opvallend. Sommigen hebben kleine aureolen met veel kleine ruggengraatjes. Sommige hebben grote aureolen met grote naalden. In ieder geval moet men voorzichtig zijn, aangezien elke soort heel erg scherp is. Allen geven echter hun eigen genuanceerde interpretatie van de mescaline aangevuurde psychedelische ervaring.

Het Correct Doseren Van Mescaline Cactussen

Mescaline is een psychedelische stof die je in verschillende heilige cactussen kunt vinden. Denk aan Peyote (Lophophora williamsii), de San Pedro cactus (Echinopsis pachanoi) en de Peruvian Torch (Echinopsis peruviana). Het is belangrijk te weten dat het niet altijd eenvoudig is om de correcte dosis mescaline voor een trip uit te vogelen. Je moet namelijk rekening houden met verschillende variabelen. Hier vind je alles wat je moet weten over het correct doseren van mescaline cactussen.

De effecten van mescaline zijn vergelijkbaar met die van LSD en paddo's. Het is dus niet ongewoon dat psychonauten hun ervaringen en visioenen van de mescaline trip ervaren als ingrijpend en levensveranderend.

HOEVEEL MESCALINE HEB JE NODIG VOOR EEN PSYCHEDELISCHE TRIP?

Mescaline wordt normaal gesproken gebruikt in de vorm van poeder, een pil of vloeistof. De effectieve dosis voor een psychedelische trip kan daarbij variëren. In de meeste gevallen wordt 200-500 milligram mescaline gebruikt. Dit is genoeg voor een gemiddelde tot sterke trip. Eenmaal ingenomen, komen de effecten van mescaline meestal na 1-2 uur opzetten.

Omdat de dosering afhangt van meerdere factoren, kunnen we geen gouden standaard aanbieden die voor iedereen geschikt is. We kunnen allemaal anders reageren op dezelfde dosis. Wat dus net genoeg is voor de één, kan juist te veel zijn voor de ander.

De mescaline doseringen die je op het internet kunt vinden, zijn vaak gebaseerd op gemiddeld grote planten met een gemiddelde kracht. De mescaline inhoud en daarmee ook de sterkte van de cactus, kan echter enorm variëren. Dit hangt af van de leeftijd van de plant, waar ze vandaan komt en zelfs het oogstseizoen. Cactussen die in de winter zijn geoogst, kunnen bijvoorbeeld krachtiger zijn dan cactussen die in de zomer zijn binnengehaald. Houd hier rekening mee en start altijd met een lage dosering. Vanaf dit punt kun je gaan experimenteren, zodat je zelf ontdekt wat het beste voor je werkt.

HET DOSEREN VAN PEYOTE

Als je uit wilt vinden wat jouw ideale dosis Peyote is, moet je de hierboven genoemde waarschuwingen in acht nemen. Gemiddeld levert 27g gedroogde Peyote of 125g verse cactus 300mg mescaline op.

Weeg je geen droog of vers plantmateriaal, maar vertrouw je op de "knoppen" (waarbij elke knop 2,5cm in diameter is)? Dan heb je 8-10 knoppen nodig voor dezelfde dosering, gedroogd of vers.

HET DOSEREN VAN ZUILVORMIGE CACTUSSEN

Naast de Peyote cactus, bestaan er zuilvormige mescaline cactussen, zoals San Pedro (Echinopsis pachanoi), Peruvian Torch (Echinopsis peruviana) en Bolivian Torch (Echinopsis lageniformis). Ook zijn er minder bekende mescaline cactussen, zoals de Trichocereus macrogonus. Deze worden in Midden- en Zuid-Amerika eveneens al eeuwenlang gebruikt voor genezende en spirituele doeleinden. Zuilvormige cactussen hebben één ding gemeen: ze worden lang en recht, zoals een zuil. Vandaar ook de naam.

Traditioneel worden zuilvormige cactussen gemeten op lengte om de juiste dosis voor een mescaline trip te bepalen. Er wordt echter geen rekening gehouden met de diameter als ergens staat: "neem een stuk met de lengte van je onderarm, van je elleboog tot je knokkels". Dit is dan ook een inaccurate manier van doseren. Het is tenslotte het volume van de cactus die het totale mescaline gehalte bepaalt en niet alleen de lengte. Een stuk cactus van 25-30cm lang en met een diameter van 5-8cm is echter vaak een gemiddelde dosis.

Als je de cactus weegt in plaats van meet: 100g verse zuilvormige cactus bevat gemiddeld 120mg mescaline. Dit betekent dat je 170-420g cactus nodig hebt voor een dosis van 200-500mg mescaline. Onthoud daarbij dat de schil van de cactussen de meeste mescaline bevat. Verwijder dus zo min mogelijk.

BELANGRIJK BIJ HET DOSEREN VAN ZUILVORMIGE CACTUSSEN

Wat we eerder hebben vermeld over de variërende sterkte van Peyote en andere hallucinogene cactussen, geldt ook voor zuilvormige cactussen als de San Pedro cactus. Uit een recente, nauwkeurige, chromatografische meting van zes verschillende monsters van San Pedro blijkt namelijk dat het mescaline gehalte varieert van 1,09-23,75μg per mg gedroogd materiaal. Met andere woorden; de kracht kan aanzienlijk variëren!

Houd deze informatie in je achterhoofd als je op een psychedelische trip vertrekt met een mescaline cactus. Onthoud vooral dat je moet beginnen met een lage dosis, die je vervolgens geleidelijk kunt verhogen.

DE MESCALINE ERVARING

Elke soort levert een kwantitatief verschillende ervaring op pure mescaline. Verschillende alkaloïde-profielen die in elke soort bestaan, geven nuance en karakter aan de individuele ervaring. De enthousiaste mescaline consument zal snel bepaalde planten vinden die op de juiste manier aan al hun behoeften voldoen. Deze vrienden kunnen worden voortgeplant en een heel leven worden genoten.

“De ether werd minder. De acid was allang weg. Maar de mescaline was nog steeds sterk. Goede mescaline komt langzaam op. Het eerste uur is wachten. Dan halverwege het tweede uur begin je de gozer te vervloeken die je voor de gek heeft gehouden omdat er niets gebeurt. En dan - BANG!” Fear and Loathing in Las Vegas, Hunter S Thompson.

En zo gaat het. Extracties kunnen sneller opkomen, maar het eten van gedroogde chips of het drinken van een reductie zal enige tijd duren. Een uur in ieder geval, soms wel vier. Mescaline wordt geabsorbeerd in het darmkanaal. Daarom is het goed om te vasten voor een mescaline sessie. Een schoon spijsverteringskanaal betekent dat het geconsumeerde materiaal sneller wordt verteerd.

In de vroege stadia zijn er fysieke nudges en visuele teasers. Zachte golven van perceptuele verschuivingen verrassen en verrukken. Kleuren en geluiden intensiveren. Natuurlijke levende dingen nemen halo's aan. Water en lucht vullen zich met fractaal afnemende veelhoeken. Intense lichaamsbelastingen komen en gaan in golven. Van drukkend heet tot licht en koel, is de anticipatie ontzettend mooi.

Als je thee of reducties hebt gedronken, zul je jezelf zuiveren. Ga hierin mee. Je zult veel overgeven. Het is een overvloedige reinigingservaring. Natuurlijk lichamelijk intens. Jezelf overgeven op die manier dat je jezelf binnenste buiten keert, kan absoluut uitputtend zijn. Eenmaal gedaan, zul je echter in een multiverse eenheid met alles drijven. Hier fluoresceren kleuren, en een gevoel van onbenullige sereniteit die niet kan worden verdrongen regeert hoogst. In dit tijdelijke alternatieve universum is alles goed en gesprekken zijn makkelijk.

Het poppenhuis effect is gebruikelijk. Waar objecten hyper-kleurig en plat of tweedimensionaal kunnen lijken. Het visuele landschap kan veranderen. Perspectieven kunnen ebben en stromen, en pulserende tracings en andere aangename effecten duren voor vele uren. Sommige soorten cactussen kunnen de open oogomgeving slechts een beetje veranderen, maar vertonen een heldere, surrealistische lichtshow achter gesloten ogen. Het filmscherm van je gedachten wordt overspoeld met kleuren en arrangementen die Dr. Mandelbrot trots zouden maken.

Gevoelens versterken naarmate de uren passeren. Het is in deze onderbewuste staat dat mescaline de leringen geeft. Mescaline, zoals bij andere psychedelica, spreekt tot het onderbewustzijn in een fundamentele universele code. Zodra de centrale hallucinogene ervaring voorbij is, kan een verfriste en ontspannen nuchtere geest deze onderbewuste berichten interpreteren voor gebruik in de echte wereld. Bij andere gelegenheden kan het heel leuk zijn. Mescaline en concerten of sociale situaties gaan hand in hand. Licht shows komen tot leven, en de muziek is vijf dimensionaal. Gesprekken verlopen moeiteloos, en je ziet echt de schoonheid in alle mensen.

Is het mogelijk om een slechte trip te hebben met mescaline? Afhankelijk van wat je slecht noemt. Omgeving en context spelen hun belangrijke rol net als bij andere hallucinogenen. De gemoedstoestand bij aanvang speelt een groot deel, aangezien mescaline een grote emotionele versterker is. Soms, als je niet de juiste gemoedstoestand hebt, kan het je volledig emotioneel ten val brengen. Zodanig moet je het gebruik van mescaline overwegen, het moet ergens gebeuren waar je je comfortabel en veilig voelt, met iemand die op je past. Grote openbare evenementen worden daarom niet aanbevolen voor de eerste keer.

DE VERSCHILLEN IN EFFECTEN

Gewicht voor gewicht, Peyote heeft een dieper effect dan de Trichocereus familie. Peyote heeft ook een meer trippy aspect aan de ervaring met een chronische lichaamsbelasting. Hallucinaties kunnen schillen en lijken op LSD en de gedachteprocessen zullen in volle stroom zijn.

San Pedro biedt verhoogde visuele waarneming en mentale stroming. De fysieke druk is niet zo intens als Peyote of Peruaanse Torch, en hoewel zeer intens van nature, is het niet zo schril en meer gastvrij. Als een warme, gastvrije knuffel van een etherische reus. Verheffend en rustgevend, kalmerend en vrolijk, voelt San Pedro heel natuurlijk. Zelfs bij de hallucinatorische piek is er een stroom waarmee het gemakkelijk is om te gaan.

Peruaanse Torch heeft een lichaamsbelasting die gelijk is aan die van Peyote. De effecten zijn zeer intens. Een onzichtbare hand houdt je bij de ziel en sleept je in het konijnengat, klaar of niet. Niet noodzakelijk super hallucinogeen, maar heel erg intens. Peruaanse Torch voelt erg ceremonieel, en het vraagt dat je beweegt. Het is goed om met vrienden te dansen, dansen en dansen.

ANDERE PSYCHOACTIEVE CACTUSSEN

Er zijn veel verschillende psychoactieve cactussen. Van de 300 soorten is bekend dat 70 ervan de psychoactieve bestanddelen bevatten. En dat hoeft niet per se mescaline te zijn. Er zijn reeds een verschillend aantal andere psychoactieve stoffen in de cactussen gevonden; in sommige gevallen moet hun aanwezigheid overigens nog worden aangetoond. De bestanddelen van de planten zijn echter voor een groot deel nog niet onderzocht.

We kennen bijvoorbeeld middels etnobotanisch onderzoek de Epithelantha micromeris en de vruchten ervan, de Chilitos. Deze worden door Indianen geconsumeerd, net als de psychoactieve minicactus, om gedrogeerd te raken, want ze hebben het effect van stimulantia. Eerder hadden we het over de Dona-Ana cactus Coryphantha macromeris. Sommige cactussen bevatten cafeïne, zoals de Harrissia adscendens, de Leocereus bahiensis en de Cereus jamacaru (deze bevat tevens mescaline). Andere redelijk bekende psychoactieve cactussen zijn de Ariocarpus soorten met hun talrijke fenethylaminen, die beschouwd worden als ‘gekmakende drugs’, ‘de bisschopsmijters’, waarvan het werkingsprincipe nog steeds onbekend is, de Opuntia, die vele bestanddelen bevatten, etc. De echinocereus triglochidiatus zou zelfs de krachtige psychedelica 5-MeO-DMT bevatten. Veel cactussen kunnen ook voor therapeutische doeleinden gebruikt worden en een groot aantal cactussen is eetbaar. Cactussen zijn veelzijdige etnobotanische planten.

EN HOE ZIT HET MET DE DONA-ANA CACTUS?

Een cactus die vaak wordt genoemd in verband met Peyote en San Pedro is de Doñana of Dona-Ana cactus Coryphantha macromeris. Hij wordt Mulato genoemd, behoort tevens tot de inheemse, heilige planten en wordt gebruikt voor entheogene doeleinden. Hij bevat geen mescaline, maar Macromerin en andere (psychoactieve) fenethylaminen. Macromerin veroorzaakt effecten die aan mescaline doen denken, maar dan zwakker.

VALSE PEYOTE?

De term Valse Peyote betekent niet dat er nep-peyotes worden verkocht. Valse Peyote is een term die de inheemsen gebruiken voor planten die eenzelfde soort effect hebben als Peyote of op dezelfde manier gebruikt worden. Deze bevatten geen mescaline, maar er kunnen wel andere stoffen in zitten. Voorbeelden van Valse Peyotes zijn de cactussen Mammillaria, Ariocarpus, Obregonia, Aztekium, Pelecyphora en Turbinicarpus, maar ook niet-cactussen, zoals een Tillandsiasoort, verschillende soorten kruiskruid en vele andere.

DOOR DE JUNGLE VAN NAMEN

Al die botanische namen kunnen verwarrend zijn. Dat is in het algemeen zo, maar vooral met cactussen is er veel onduidelijkheid. Dit komt deels doordat er geen algemeen erkend systeem is, maar iedereen naar eigen inzicht handelt. San Pedro en gerelateerde cactussen werden tot voor kort nog geschaard onder de generieke naam Trichocereus, maar nu worden ze tot het Echinopsisgeslacht gerekend. Voorheen behoorden ze tot het Cereusgeslacht. En zo ontstaat de verwarring: de mescalinebevattende Pterocereen is ineens beschikbaar als Stenocereus en het Dolichothelegeslacht, dat tevens psychoactieve bestanddelen bevat, wordt nu tot het Mammillariageslacht gerekend. We zouden nog vele voorbeelden kunnen opnoemen.

Onderzoekers en gebruikers komen dan voor een probleem te staan. Wat nu als je de oude, sinds lang gebruikelijke benaming gebruikt, terwijl men in de handel al lang de nieuwe naam hanteert? Of omgekeerd? Zonder gloednieuwe cactusgidsen of gedetailleerde informatie over de huidige situatie heb je een probleem. Maar het wordt zelfs nog gecompliceerder. Zelfs als het op de diversiteit van een soort aankomt, is er onenigheid, bijvoorbeeld met de Lophophorasoort (Peyote). Sommigen beweren dat alleen de soort Lophophora Williamsii bestaat, met als variëteiten Lutea en Williamsii. Anderen menen dat naast de soort Williamsii ook nog de soorten Lophophora Fricii, Lophophora Diffusa en Lophophora JourDiana onderscheiden kunnen worden. Als het echter op de botanie van de plant aankomt, gaat men het meest rationeel te werk – alles soorten en variëteiten bevatten mescaline en andere fenethylaminen.

JE EIGEN CACTUSSEN KWEKEN

• CACTUSSEN KWEKEN UIT ZADEN

Alle mescalinecactussen kunnen uit zaden worden gekweekt. Deze zaden zijn verkrijgbaar in tuincentra en etnobotanische winkels. Cactuszaden worden in potgrond geplaatst en eventueel met wat zand bedekt. Dit om schimmels te voorkomen. Houd de boel daarna goed vochtig en plaats het in een kasklimaat, bijvoorbeeld met een kleine propagator.

De zaden ontkiemen redelijk snel, afhankelijk van de soort, en later, als het stabiele zaailingen zijn, verplaats je ze naar aparte potten. Nu moet je geduldig zijn. Langzaamaan zullen de cactussen zich ontwikkelen van zaailingen naar planten. De cactussen moeten regelmatig bewaterd worden, maar nooit excessief. Gewoon wanneer het substraat droog is. Dit kan echter per cactus verschillen. Daarnaast hebben ze nog een ding nodig: licht. Daarom moeten ze op de vensterbank geplaatst worden of, in de zomer, zelfs buiten.

Bolivian Torch (Echinopsis lageniformis) 20 zaden

(25)

Bekijken

• ZELFS CUTTING SNIJDEN

Neem een schoon mes, snij een stukje van de cactus af, laat het oppervlak drogen en stop het daarna gewoon in cactussubstraat. Aan het uiteinde van de vaatbundels zullen nieuwe wortels groeien en het geheel zal zich onafhankelijk ontwikkelen en groeien.

Sommige cactussen vormen loten die gemakkelijk van de moederplant losgemaakt kunnen worden en verder apart gekweekt kunnen worden. Bij de meeste cactussen is de vegetatieve voortplanting erg eenvoudig.

• CACTUSSEN KWEKEN UIT CUTTINGS

Met een cutting als beginpunt kun je een vliegende start maken wat het groeiproces betreft. Leer hoe je eenvouding uit cutting kunt kweken aan de hand van onze handige Cutting Kweekgids:

De Handige Gids Voor Het Opkweken Van Mescaline Cactus Cuttings

WANNEER JOUW CUTTING ARRIVEERT

Gefeliciteerd, je cactus cutting is gearriveerd. Wanneer je de cutting bekijkt, moet je niet in paniek raken als je wat vlekken ziet. De Trichocereus en andere cactussoorten kneuzen gemakkelijk. Soms ontvang je een mescaline cactus cutting met wat zichtbare zwarte vlekken. Dit zijn kneuzingen en geen tekenen van rot. Een verrotte cactus voelt extra zacht aan en soms lekt er wat vocht uit de bedorven gedeelten. Deze zien eruit als oranje/zwart verkleurde vlekken. Zwarte vlekjes door kneuzingen ontwikkelen littekenweefsel en genezen in een paar weken of maanden. Mocht je daadwerkelijk rottend vlees ontdekken, dan moet je dat gedeelte voorzichtig afsnijden.

De bodem van de cactus cutting moet droog aanvoelen en goed hard zijn. Verse, groene, natte cuttings wortelen simpelweg niet. De onderkant van je cactus mag niet nat zijn. Als de onderkant van je cutting om de een of andere reden vochtig is, heb je een probleem. Je moet een natte cutting ongeveer een week lang op een beschaduwde plaats zetten met een lage luchtvochtigheid zodat het uit kan drogen. Droogheid moedigt de wortels aan op zoek te gaan naar voedingsstoffen.

AARDEMIX VOOR CACTUSSEN

Je kunt je eigen medium mixen, maar dat hoeft eigenlijk niet. Het is veel handiger om in het lokale tuincentrum een reeds bemeste zak aarde te halen voor siercactussen. Het gebruik van zand of perliet als substraat wordt niet aangeraden. Veel cactuskwekers geven echter de voorkeur aan een goed drainerende en zeer luchtige aardemix met 50% perliet. Zoveel perliet toevoegen aan je in de winkel gekochte cactusaarde klinkt overdreven, maar het is een ideaal medium om een jonge cutting in te laten wortelen.

HET WORTELEN VAN JE CACTUS

Het is relatief gemakkelijk een cactuscutting te laten wortelen. Nadat je het substraat hebt gemengd, kun je de cutting laten kennismaken met zijn nieuwe thuis. Geef de aarde geen water. Geen druppel. In tegenstelling tot de meeste andere plantensoorten hebben cactussen een droog medium nodig. Je kunt de aarde wel licht besproeien met een spuitfles. Cactussen nemen via de huid geen water op, dus maak je geen zorgen als de nevel in contact komt met de cactus zelf.

Zorg ervoor dat je je cutting niet te diep plant. Gebruik je vingers om een kuiltje te maken van ongeveer 5cm diep en zet je cutting er verticaal in. Grotere cuttings kunnen ongeveer 10cm diep worden geplant. De meeste kwekers gebruiken een kleine pot totdat de cactus volwassen wordt en gaan dan over op een grotere. We leggen later uit hoe het verpotten in zijn werk gaat.

VERLICHTING EN BEWATERING

Na het planten van je cutting, zet je de pot op een droge plaats, uit de buurt van direct zonlicht. De komende drie tot vier weken moet je geduld hebben totdat je beschaduwde babyplantje wortelt. Je kunt de ontwikkeling van de wortels controleren. Dit doe je door voorzichtig wat aarde te verplaatsen en de cutting een beetje op te tillen uit de pot. Als je cutting nog niet wortelt, moet je mogelijk nog een paar weken langer geduld hebben.

Voor wat betreft het bewateren, moet je een "minder is meer" mentaliteit aanhouden. Zodra je cutting geworteld is, kun je gaan nadenken over het water geven. Een regelmatige, wekelijkse waterbeurt bestaat uit een heel klein beetje water/voeding. Als je maandelijks bewatert, kun je iets meer geven. De bodem moet nooit worden verzadigd. Overtollig vocht kan namelijk leiden tot verrotting.

Een gewortelde cutting kan vervolgens zonlicht ontvangen. Indien mogelijk houd je een temperatuur aan van iets meer dan 20 graden Celsius tot je plant wat volwassener is. Een hete zomerdag is niet het meest ideale moment om je cutting voor het eerst bloot te stellen aan zonlicht.

TEMPERATUUR

Cactussen willen overdag graag een temperatuur van tussen de 20-35°C, terwijl ze 's nachts een temperatuur prefereren die iets hoger ligt dan 15°C. Cuttings die nog wortelen, moeten echter op een temperatuur worden gehouden die aan de lagere kant van het spectrum zit. Zowel Peyote als San Pedro houdt van droge omstandigheden. San Pedro is echter iets toleranter voor luchtvochtigheid, omdat ze oorspronkelijk uit de Andes komt. Binnen zijn San Pedro cuttings de snelst wortelende en groeiende cactussen. Een kas kan ook ideaal zijn voor een cactus. Met de juiste zorg kunnen sommige soorten wel 50cm per seizoen groeien.

VOEDINGSSTOFFEN

In tegenstelling tot de meeste andere plantensoorten, hebben cactussen niet veel stikstof nodig. Ze vereisen in feite sowieso niet veel meststoffen. De door jou toegediende voedingsstoffen moeten de correcte verhouding hebben voor een optimale ontwikkeling. Voor de cactus wordt een N-P-K (stikstof, fosfor en kalium) verhouding van 7-40-6 aanbevolen. Meststoffen met een 1-7-6 verhouding zijn overigens ook populair onder cactuskwekers.

Cactusvoeding

(78)

Bekijken

MESCALINE CACTUSSEN VERPOTTEN

Het verpotten van een cactus is simpel. Na een paar maanden is hij goed geworteld. Dit betekent dat de cactus meer ruimte nodig heeft om te kunnen blijven groeien. Vul een grotere pot met cactusmix en maak hierin een kuiltje dat diep genoeg is voor de kleine pot. Verwijder de cactus uit de kleine pot door de bodem voorzichtig omhoog te duwen, zodat je het gehele medium, inclusief de wortels, in één keer te pakken hebt. Dit is vrij gemakkelijk als de bodem goed droog is (en als je cutting in een kleine plastic pot staat). Verplaats vervolgens de gehele cutting naar de grotere pot.

HOE JE EEN GROTE CUTTING ONDERSTEUNT

Grote cuttings, die van 50-60cm, hebben ondersteuning nodig. Gelukkig is ook dit proces vrij simpel. Bamboe stokken of andere houten stokjes die boeren vaak gebruiken, kunnen overal worden gekocht en werken prima om je cactus te ondersteunen. Zet twee stokken verticaal in de aarde, links en rechts van de cactus. Met touw kun je een ondersteuning spannen aan beide kanten van de cactus. Grotere cactussen blijven zo gemakkelijker overeind.